Korunga ülkemizde eskiden beri tarımı yapılan iyi bir baklagil yem bitkisidir.Yeşil ve ya kuru ot olarak çok kuvvetli ve besleyici bir bitkidir.
Arılar için nektar ve polen kaynağıdır.
Hayvanların karnını şişirmez.Korunga yüksek lezzetlilik,değerli protein gibi özellikleri ile yararlı olan çok yıllık bir bitkidir.
Bütün hayvanların gelişmesini büyümesini sağlar,verimini arttırır. Birçok kültür bitkisinin yetişemediği kıraç ve kuru toprakların değerlendirilmesinde korunga önemli bir yem bitkisi olarak kullanılmaktadır.
Diğer baklagiller gibi toprağı azotça zenginleştirir.Kuvvetli kökleri ile alt katmanlardaki bitki besin maddelerini ve suyu yukarı çeker.
Toprak İsteği:
Toprak yönünden fazla seçici değildir. Kıraç, yüzlek ve fazla verimli olmayan toprakları iyi değerlendirir. Ilıman kuşakta ve orta dereceli nemli yerlerde iyi gelişir. Kuraklığa dayanıklıdır.
Fideleri soğuğa dayanıklı değildir.Ancak olgun bitkiler soğuğa çok dayanıklıdır.
Toprak Hazırlığı:
Korunga yabancı otlardan iyice temizlenmiş ve iyi hazırlanmış bir tohum yatağı ister. Tohum yatağı düz bastırılmış ve kesekleri iyice ufalanmış olmalıdır. Çapa bitkileri toprağı zararlı otlardan temizledikleri için korunganın bunlardan sonra ekilmesi iyi sonuç verir.
Derin yapılı kireçli topraklar korunga tarımına çok elverişlidir. Sonbaharda ekilecekse toprağı ilkbaharda hazırlanır.
Sonbaharda vakitlice üstüne ilk yağmur yağacak kadar erken ekim yapılır. Böylece bitkiler kışa kadar gelişmiş olurlar. Bunlar kışı geçirdikten sonra ürün verirler.
İlkbaharda ekilirse o yıl tohumlar çimlenir, fideler gelişip tutunmuş olur. Yazın ürün alınmaz.
Ekim ve Bakımı:
Korunga ekiminde 5-6kg/da tohum yeterlidir. Ekim Derinliği 1,5-2 cm yi geçmeyecek şekilde olmalıdır.
Korunga Ekim, Kasım ayı içerisinde ekilebilir.
Yurdumuzda ıslah edilmiş korunga çeşidi yoktur. Ekimde normal tahıl ekim makinaları kullanılır.
Ot üretimi için sıra aralığı suluda 15-20 cm,kıraçta ise 40-60 cm olmalıdır. Yurdumuzda tohum üretimi için 60-100 cm ara ile ekilmesi önerilir.
Kıraç korunga ekiminde 1-3 kg/daN, 5 kg/P2O5 li gübre vermek yeterlidir. İkinci yıldan sonra gübre vermek gerekmeyebilir.
Ot Üretimi:
Kurak koşullarda ilk ekim yılında bitkiler fazla gelişmediğinden ot ve tohum ürünü alınmaz. Bitkiler ikinci yılın ilkbaharında hızlı gelişmeye başlar.
Kıraç koşullarda çiçeklenme başlangıcı, sulanabilen yerlerde ise tam çiçeklenme devresinde tam biçilmesi önerilir.
Korunga kıraçta her yıl biçim verir. Normal koşullarda ve zamanında biçilen korungalıktan 1 ton yeşil ot veya 250-350kg/da kuru ot alınır.
Korunga kıraçta 3-4 yıl yaşar. En bol verim ikinci ve üçüncü yıl alınır. 4.yıl çok seyrekleşir. Bu yüzden en iyisi 3.yılın sonunda bozup yerine buğday, Arpa ekilmelidir.
Tohum Üretimi:
Korunga tohum üretimi için kıraçta ve suluda yetiştirilebilir.
Korunga meyvelerinin büyük bir bölümü kahverengine dönüştüğünde hasat yapılmalıdır. Tohum Hasadı doğrudan biçerdöverlerle yapılabilir.
İlk yıl kıraca ekilen tarlalarda çok az çiçeklenme görülür. Esas tohum ürünü ikinci yıldan alınır.
Harman:
Tohum kaybını azaltmak için sabah çiğinde biçilmelidir. Biçerdöverlerle hasat edilen tohumlar nemli ise serilip kurutulmalıdır. Kurutulan tohumlar tohumlar temizlenip çuvallanarak ambarlara kaldırılmalıdır.
Korunga tohumu serin ve kuru yerde saklanmalı, kurutmadan ambarlanmamalıdır. Uzun süre bekletilen tohumlar çimlenme gücünü kaybederler.
Parsellere ayrılarak her parsele birkaç gün arayla ekim yapılmalıdır. Ayrıca yeşil veya kuru yedirilmek için salkımların kından çıkmaya başladığı devrede, sılaj için ise tohumların hafiften renklenmeye başladığı süt olum devresinde biçilmesi uygundur.
